Bart Heeling

Twintig jaar geleden nam ik, na een carrière als financieel adviseur, mijn onderwijsbevoegdheid in ontvangst en begon ik aan één van de grootste avonturen in mijn leven: het leraarschap.
Al snel kwam ik erachter dat alle kinderen verschillend zijn en niet in een standaard passen. En dat dat ook geldt voor leraren. Mijn grootste en belangrijkste doel werd om ervoor te zorgen dat ieder kind veilig is en met plezier naar school gaat. Ontwikkeling komt daarna vanzelf. Ik liep er echter tegenaan dat het in de praktijk vaak andersom is en dat je eerst moet laten zien wat je kunt, voordat je geaccepteerd wordt. Ik ben daarom de opleiding gedragsspecialist gaan doen en heb de stap gezet richting het cluster 4 onderwijs. Een paradijs voor een gedragsspecialist!

De meeste kinderen (en tevens veel ouders) in dat type onderwijs hebben één of meerdere trauma’s, van waaruit we hun gedrag kunnen verklaren. Dat vraagt een traumasensitieve manier van werken, in mijn geval vanuit rust, geduld en humor. Kinderen die veel met afwijzing te maken hebben gehad, een zorgeloze tijd op school gunnen. De laatste jaren heb ik kinderen begeleid die vanuit een thuiszitterssituatie in kleine stapjes weer naar school gingen, in een onderwijszorgarrangement en ben ik trainer traumasensitief onderwijs geworden.
Inmiddels rijd ik door Nederland om leraren, begeleiders, directeuren en andere betrokkenen te trainen op dit waardevolle terrein binnen het onderwijs. Daarnaast geef ik lezingen, presentaties en workshops.
Het lesgeven heb ik even aan de kant moeten zetten. Maar om tóch met kinderen te kunnen werken, ben ik maandelijks begeleider van een kinderraad in Emmen.

Tijdens mijn lezing put ik uit een rijke ervaring als leraar en is het mijn doel dat we ons niet zozeer richten op het gedrag van het kind, maar dat we ons vooral bewust worden van ons eigen oordeel daarover en hoe we met een andere reactie een enorm groot verschil kunnen maken in het leven van kinderen.
Zij zijn niet zozeer de toekomst; zij zijn vooral het heden.